Zespół kanału nadgarstka (zespół cieśni nadgarstka, zespół cieśni kanału nadgarstka)
Jest to schorzenie należące do grupy neuropatii uciskowych. Oznacza to, że spowodowane jest przez ucisk nerwu przez okoliczne tkanki – najczęściej troczek zginaczy. Może mieć charakter pierwotny lub pourazowy – często występuje u osów wykonujących pracę biurową przy komputerze, u ciężarnych oraz po złamaniach okolicy nadgarstka.
Objawia się najczęściej nocnym drętwieniem i bólem rąk. Chorzy najczęściej mówią, że ból budzi ich nad ranem i nie pozwala zasnąć. Zmniejsza się dopiero nieco po „potrzepaniu” ręką.
Drętwienie najczęściej dotyczy palców I-III oraz połowy palca IV. Często występuje osłabienie siły chwytu, trudności w odkręcaniu butelek i słoików oraz wypadanie przedmiotów z ręki. W bardziej zaawansowanych zespołach może dochodzić do zaników mięśni kłębu kciuka.
W początkowym etapie bywa skuteczne leczenie zachowawcze polegające na przyjmowaniu preparatów z vit. B6 oraz iniekcji z kortykosteroidów do kanału nadgarstka czy też fizjoterapii oraz stosowania na noc specjalnych ortez.
Niemniej złotym standardem dającym wyleczenie jest leczenie operacyjne.
Operację przeprowadzamy w znieczuleniu miejscowym. Kończyna pozostaje w niedokrwieniu. Po dezynfekcji i obłożeniu pola operacyjnego wykonujemy nacięcie po stronie dłoniowej nadgarstka odśrodkowo od osi IV palca. Docieramy do powięzi, a następnie do troczka zginaczy. Przecinamy troczek nad uciśniętym nerwem i uwalniamy go z przylegających tkanek. Po uwolnieniu wykonywane jest płukanie rany i jej warstwowe zamknięcie. Opatrunek jałowy uciskowy stosuje się przez 12h.